Zdarza się, że pies je swoje odchody regularnie. Może być to wynikiem to może być objaw problemów psychicznych lub zdrowotnych: 1. Zaburzenia trawienne i mikroflory bakteryjnej. Dotyczy sytuacji, gdy pies nie jest w stanie w pełni strawić karmy. W efekcie jej resztki są wydalane razem z kałem, a Twój pupil może je wyczuć. fot. Adobe Stock, Co robić, gdy pies boi się spacerów? Co robić, gdy pies boi się ludzi? Ile zwierzaków, tyle charakterów. Niewielka płochliwość może być po prostu jedną z cech osobniczych, jednak jeśli zwierzę boi się dosłownie wszystkiego i najchętniej nie wychodziłoby z zacisznego kąta, musisz działać. Taki stan może mieć podłoże w przeszłości, może wynikać również z problemów zdrowotnych. Spis treści: Co robić, gdy pies boi się ludzi i innych zwierząt? Co robić, gdy pies boi się spacerów? Co robić, gdy pies boi się... wszystkiego? Co robić, gdy pies boi się ludzi i innych zwierząt? Pies, który znalazł się w nowym otoczeniu na początku może być wystraszony i zaszywać się w bezpiecznym miejscu. Z czasem jednak ten stan powinien ustępować ciekawości i coraz większej ciekawości, aż do pełnego oswojenia. Nasza czytelniczka, p. Ewa, zwróciła się o poradę: Mam psa, który boi się ludzi i innych zwierząt, nawet mojego królika. Suczka ma prawie 4 lata, nie jest ze schroniska i nie była wcześniej źle traktowana. Przygarnęłam ją od zaufanego człowieka. Od początku była bardzo płochliwa i nieraz gryzła gdy się mocno zestresowała. Każde wyjście na spacer to prawdziwa męka. Sunia jest wtedy niespokojna, non stop biega jak oszalała, ogląda się za siebie, czasami poszczekuje lecz przy bliższym kontakcie ucieka z podkulonym ogonem do mnie. Co mam zrobić by ja ośmielić? Potrzebna jest koniecznie wizyta u behawiorysty? Skąd bierze się problem i jak go rozwiązać? Na pytanie odpowiada zoopsycholog, Justyna Marut: Prawdopodobnie strach przez cztery lata pogłębiał się, sunia zaczynała bać się coraz większej ilości rzeczy i coraz intensywniej. W jej mniemaniu mogła być także za swój strach nagradzana - kiedy się bała na spacerze - wracała do domu, a więc dane zachowanie przynosiło jej skutek. Być może jej strach wynika z braku dostatecznej socjalizacji (w okresie do trzeciego miesiąca życia). Ten okres jest niezwykle istotny, zwierzę powinno wtedy poznać jak największą ilość ludzi, innych zwierząt, przedmiotów, odgłosów, itp. Jeżeli czegoś nie poznała bądź odwrotnie – czegoś się wystraszyła, mogła to zapamiętać, bać się tego, a z czasem jej strach się pogłębił. W takim przypadku niezbędna jest wizyta u behawiorysty i ułożenie odpowiedniego planu działania. Być może behawiorysta skieruje właścicieli do weterynarza po środki farmakologiczne, które mogą okazać się pomocne w początkowej fazie ćwiczeń z sunią. Co robić, gdy pies boi się spacerów? Twój zwierzak najchętniej wszystko robiłby w domu: spał, bawił się i... załatwiał? Gdy jest w domu, wszystko jest w porządku, jednak problem zaczyna się, gdy ma przekroczyć próg drzwi na zewnątrz... Wyjaśnień takiego zachowania może być kilka: niewłaściwa socjalizacja (lub jej brak) w wieku szczenięcym - pies nie poznał mnóstwa bodźców, dlatego się ich boi, niedawne wydarzenie, które spowodowało traumę - przypomnij sobie, czy twój pies nie przeżył w ostatnim czasie jakiegoś nieprzyjemnego wydarzenia, właśnie na spacerze. Być może wyjście z domu kojarzy mu się negatywnie z tamtą sytuacją. Jak postępować z psem, który boi się wyjść z domu? Trzeba z nim cierpliwie pracować, nagradzając za każdą komendę wykonaną na zewnątrz. Z czasem powinien zacząć kojarzyć wyjścia z czymś przyjemnym. fot. Adobe Stock, mexitographer Co robić, gdy pies boi się... wszystkiego? Chyba każdy z nas zna takiego psa, który boi się dosłownie wszystkiego - nawet własnego cienia. Choć z daleka może wyglądać to zabawnie, to zdecydowanie nie jest to powód do śmiechu. Pies, który panicznie boi się otoczenia, potrzebuje wiele cierpliwości, ciepła i konsekwencji ze strony właściciela. Po pierwsze, nie można psa zmuszać siłą (np. biorąc na ręce i wynosząc na zewnątrz) do niczego. Bojaźliwy pies potrzebuje zachęty i nagrody, a postępy powinny być osiągane metodą małych kroczków. Chwal psa za każdą wykonaną komendę, jednak postaraj się powstrzymać od negatywnych komentarzy w razie niepowodzenia. Psy doskonale wyczuwają nastrój właściciela i w takim przypadku mogą się zrazić, a lęk się pogłębić. Socjalizację z otoczeniem trzeba przeprowadzić od samego początku, w spokojnym dla pieska miejscu. Podstawą pracy ze zlęknionym psem jest cierpliwość i organizowanie nauki w spokojnym dla niego otoczeniu. Im bardziej neutralne będzie, tym lepiej. Na początku wybierz miejsce odludne, w którym piesek nie będzie narażony na wiele bodźców - zapachowych czy dźwiękowych. Z czasem (po opanowaniu kolejnych komend), wybieraj się z nim ostrożnie w nowe miejsca, gdzie będzie więcej ludzi czy innych zwierząt. Nie karć psa za to, że się boi. Zwierzę musi czuć twoją konsekwencję, jednak nie może czuć presji - to tylko pogłębi dotychczasowy problem. Jeśli lęki psa nie ustępują pomimo cierpliwej pracy z twojej strony, skonsultuj się z weterynarzem lub behawiorystą. Pomogą zdiagnozować źródło lęków psa i dobrać odpowiednie metody postępowania, a w razie konieczności - leczenia farmakologicznego. Treść artykułu została pierwotnie opublikowana Czytaj także:Jak wybrać najlepszą karmę dla swojego pupila? Sprawdź nasz poradnik żywienia psówMasz nowego przyjaciela? Wybierz mu imię z naszej bazy imion dla psówMieszkasz w bloku i chcesz mieć psa? Te rasy będą idealne do mieszkania Jeśli po zastosowaniu się do tych zasad objawy ciąży urojonej nie ustępują, lub sutki suki stają się gorące, twarde oraz bolesne (co świadczy o ich stanie zapalnym) należy udać się do lekarza weterynarii, który wdroży leczenie farmakologiczne. Terapia ciąży urojonej trwa zazwyczaj od 5 do 10 dni, po tym czasie objawy ustępują.
Lista substancji groźnych dla naszego pupila jest naprawdę długa – niebezpieczeństwa czyhają na nasze czworonogi nie tylko na zewnątrz, ale także w domu. Choć w niektórych przypadkach zatrucie u psa może mieć w miarę łagodny przebieg i skończyć się tylko na strachu, to w innych może stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia naszego pupila. Sprawdź, jak rozpoznać zatrucie u psa i jak reagować?Przez aktualizacja dnia 18:58 W przypadku zatrucia u psa, kluczowe jest jak najszybsze rozpoznanie objawów. Tylko szybkie i skuteczne działanie uchroni zwierzę przed ryzykiem powikłań. Co może wywołać zatrucie u psa i jak je rozpoznać? Jakie substancje mogą wywołać zatrucie u psa? Do zatrucia pokarmowego u psów dochodzi głównie za sprawą zjedzenia lub wypicia substancji trującej, a także połknięcia niebezpiecznego przedmiotu. Nierzadko niepokojące objawy pojawiają się również w wyniku wylizywania sierści zabrudzonej toksyczną substancją. Trujące, a nawet zagrażające życiu zwierzęcia substancje i przedmioty to: Baterie: wbrew pozorom zatrucie spowodowane połknięciem przez psa baterii nie należy do najrzadszych. Najczęściej są to miniaturowe lub guziczkowe baterie o typie AA lub AAA, które wykorzystuje się w kalkulatorach, aparatach fotograficznych lub grach elektronicznych. Leki: środki farmaceutyczne stosowane przez ludzi mogą stanowić śmiertelne zagrożenie dla czworonogów, dlatego należy przechowywać je w miejscu niedostępnym dla zwierząt. Pamiętajmy także, że nawet leki przeznaczone dla czworonogów nie powinny być im podawane bez konsultacji z lekarzem weterynarii, ponieważ podanie ich w niewłaściwej dawce może spowodować zatrucie u psa. Ocynkowane części metali: przedmioty będące źródłem cynku mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia naszego pupila. Mowa tutaj głównie o śrubach lub monetach, a także farbach, pudrach lub maściach cynkowych, które w łatwy sposób mogą zostać połknięte przez psa i powinny znajdować się w miejscu dla niego niedostępnym. Odpadki, z którymi pies może mieć styczność podczas spaceru lub zabawy na świeżym powietrzu. Do tej grupy zagrożeń zalicza się przede wszystkim resztki produktów spożywczych, opakowania po jedzeniu lub lekach, nawozy sztuczne i chemikalia, a także wodę z nieznanego źródła. Podczas przebywania z psem na zewnątrz, należy uniemożliwić mu zjadanie napotkanych odpadków oraz produktów nieznanego pochodzenia. Rośliny i grzyby: jedne z najczęstszych przyczyn zatrucia u psa. Zatrucie pokarmowe mogą wywołać trujące dla zwierząt gatunki roślin doniczkowych (np. diffenbachia, aloesy, anturium czy bluszcz), roślin ogrodowych (np. cis pospolity, hiacynt, tulipan, piwonia oraz jesienne zimowity), owoce niektórych roślin zielonych (ostrokrzew, cis) oraz trujące grzyby (muchomor sromotnikowy). Substancje chemiczne - produkty chemiczne są zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt szczególnie niebezpieczne. Zalicza się do nich wszelkiego rodzaju detergenty, środki czyszczące, odkażające, wybielacze do tkanin, płyny samochodowe, farby, rozpuszczalniki, produkty używane do udrażniania rur czy substancje zawierające glikol etylenowy, które mają charakter silnie trujący. Trutki i trucizny: ogromne zagrożenie dla czworonogów mogą stanowić trutki i trucizny znajdujące się w miejscach ogólnodostępnych takich jak garaże podziemne czy klatki schodowe. Szczególną uwagę właścicieli czworonogów powinny zwracać trutki dla gryzoni czy też preparaty stosowane w zwalczaniu mrówek lub ślimaków. Jakie są objawy zatrucia pokarmowego u psów? Objawy zatrucia pokarmowego u psa mogą być dosyć zróżnicowane i objawiać się na różnych płaszczyznach. Najczęstsze symptomy, które mogą świadczyć o zjedzeniu lub połknięciu toksycznej substancji dotyczą: układu pokarmowego: mogą pojawić się wymioty, wymioty z krwią, biegunka, ślinotok, obecność krwi w moczu oraz kale; układu oddechowego: u psa można zaobserwować kaszel, duszności i trudności w oddychaniu; układu nerwowego: nierzadko zatruciu pokarmowemu towarzyszą zaburzenia świadomości, drgawki, drżenie mięśni, zwężone albo rozszerzone źrenice, niedowidzenie, trudności w poruszaniu się lub niezdolność ruchowa; zmian skórnych: w przypadku, gdy pies miał do czynienia z toksyczną substancją, może dojść do chemicznego poparzenia w okolicy pyska lub przewodu pokarmowego, a także może być widoczne zaczerwienienie skóry i obrzęki; innych zaburzeń np. krwawienia z dróg rodnych, przyśpieszonego tętna oraz zapaści. Pamiętajmy, że powyższe objawy są jedynie najczęstszymi, jakie mogą pojawić się przy okazji zatrucia u psa. Każdy przypadek jest indywidualny i – w zależności od toksycznej substancji, z jaką miał do czynienia pies – mogą mu towarzyszyć inne objawy oraz przebieg. Co należy zrobić, gdy podejrzewamy zatrucie pokarmowe u psa? W przypadku, gdy podejrzewamy, że pies miał kontakt z substancją, w wyniku której mogło dojść do zatrucia, należy jak najszybciej skontaktować się z weterynarzem. Udanie się do specjalisty jest konieczne nie tylko w przypadku, gdy zaobserwowaliśmy niepokojące objawy, ale także wówczas, gdy pies spożył niebezpieczną substancję lub przedmiot i nie obserwujemy u niego jeszcze żadnych negatywnych symptomów. W przypadku zatruć pokarmowych kluczowe jest jak najszybsze wdrożenie odpowiedniego leczenia – odpowiednio szybka reakcja ma ogromny wpływ na dalsze rokowania i jest kluczowa dla zdrowia, a nawet życia zwierzęcia. Dla lekarza weterynarii istotna będzie przede wszystkim znajomość substancji, którą spożył nasz pies. Pomocna będzie nazwa produktu, opakowanie lub dołączona do niego ulotka – dzięki temu weterynarz ustali dokładny skład preparatu, jaki doprowadził do zatrucia u psa. Wiedza ta pozwoli przyspieszyć proces leczenia i natychmiast wdrożyć ukierunkowaną metodę leczenia. Pomocne mogą być także dodatkowe informacje, w tym: przybliżona ilość substancji, jaką spożył pies; czas, jaki upłynął od zetknięcia się zwierzęcia z trującą substancją; ewentualne objawy niepożądane, jakie wystąpiły po zjedzeniu lub wylizaniu substancji; czy usiłowaliśmy podjąć próbę samodzielnej pomocy zwierzęciu a jeśli tak, to jaką i jakie były tego rezultaty.
Pies się trzęsie bez powodu? Nie ma sytuacji, w której pies się trzęsie bez powodu. Jeśli mój pies się trzęsie, a wiem, że nie jest mu za zimno ani niczego się w tej chwili nie boi, należy zabrać go na wizytę do lekarza weterynarii. Zawsze, gdy pies się trzęsie, należy w pierwszej kolejności zastanowić się nad przyczyną.
Rozszarpane buty czy podgryzione nogi stołków – ostre kiełki psów potrafią niejedną solidną rzecz poważnie uszkodzić. Dlaczego niektóre psy tak bardzo lubią wszystko gryźć i przeżuwać? Tutaj znajdziesz odpowiedź na to pytanie oraz wskazówki, co zrobić w takim wypadku. Spis treści Mój pies wszystko gryzie – pięć możliwych przyczynNajbardziej lubiane przez psy – gryzienie drewnaTwój pies wszystko gryzie? Nasze środki pierwszej pomocy Mój pies wszystko gryzie – pięć możliwych przyczyn Istnieje kilka możliwych powodów, dla których niektóre psy uwielbiają podgryzać a nawet jeść przedmioty. Oczywiście u konkretnego czworonoga przyczyną gryzienia może być kombinacja kilku tych czynników. Młode psy w czasie wymiany zębów mlecznych Szczenięta posiadają 28 ząbków mlecznych w sumie. Od szesnastego tygodnia życia rozpoczyna się u nich proces wypadania zębów mlecznych i zastępowania ich zębami stałymi w liczbie 42. Całkowita wymiana zębów trwa około trzy miesiące. Wymianie zębów u młodego psa towarzyszy zwykle bardzo silna potrzeba żucia, ponieważ dziąsła psiaka zwykle swędzą przy wyrastaniu zębów. U psa mogą również wystąpić dolegliwości bólowe lub irytacja wynikająca z kiwających się zębów. W związku z tym wiele psów chętnie bierze do pyszczka i żuje zawzięcie wszystko, co napotka na swojej drodze. Możesz pomóc swojemu pupilowi, obdarowując go dopasowaną do jego potrzeb zabawką do żucia. Szczególnie polecane są na przykład zabawki KONG do wypełnienia przysmakami lub zamrożoną pastą – zamrożone wypełnienie zabawki uśmierza ból dziąseł. Możesz także podarować psu zabawkę z wypustkami, które będą masować jego dziąsła. Pies może podgryzać przedmioty z nudów Jeśli dorosłe psy żują Twoje rzeczy, prawdopodobnie nie są im zapewniane odpowiednio angażujące zajęcia. Twój dorosły pies wszystko gryzie i przeżuwa? Zastanów się, czy ma się czym zajmować podczas Twojej nieobecności. Spacery dookoła bloku to za mało, by pies mógł się wyżyć. Każdy pies co najmniej raz dziennie powinien dostać możliwość, by porządnie się wyszaleć. Jeśli masz psa, który chętnie biega, możesz spróbować zabierać go ze sobą na przebieżki lub wycieczki rowerowe. Poza treningiem fizycznym psy wymagają zajęć umysłowych w formie poleceń do wykonania. Najlepiej kilka razy dziennie staraj się trenować refleks i myślenie psa za pomocą prostych zadań, na przykład szukania ukrytej zabawki. Pies gryzie przedmioty, bo jest zestresowany Żucie i gryzienie przedmiotów ma mieć dla psa często działanie uspokajające i służyć redukowaniu stresu. Pies, podgryzając przedmioty, odreagowuje, gdy przytłacza go zbyt duża ilość bodźców. Zarówno pies niewystarczająco wyżyty, jak i przeciążony, doświadcza stresu. Pojawia się on również w nowych sytuacjach takich jak zmiana opiekuna czy przeprowadzka. Być może pies skrobie ząbkami nogę stołu w zatłoczonej restauracji, w której jesteś z nim po raz pierwszy? W takich sytuacjach bardzo ważne jest, by odzwyczajanie psa od przypadkowego żucia i nastawianie go na żucie kontrolowane przeprowadzać z użyciem dwóch pomocy: zabawki oraz suchych przysmaków do żucia. Szczególną uwagę zwróć na to, by pies mógł się przy gryzieniu i żuciu zrelaksować. © sanjagrujic / Pies niszczy rzeczy, kiedy zostaje sam Kiedy pies zostaje w domu sam, może dopaść go nuda. A doskonałym sposobem na nudę według psa jest oczywiście przeżuwanie przedmiotów. Jeśli pies zatapia zęby w nodze stołu już kilka minut pod Twoim wyjściu z mieszkania, powodem takiego jego zachowania jest najprawdopodobniej to, że bardzo źle znosi samotność – wywołuje ona u niego stres. Spróbuj podać swojemu psu zabawkę do gryzienia bezpośrednio przed swoim wyjściem. Niemniej pamiętaj, żeby sprawdzić, czy zabawka nadaje się do samodzielnej zabawy psa, bez nadzoru. Czasami producenci zaznaczają wyraźnie w opisie produktu, by pilnować psa podczas zabawy, gdyż niektóre części zabawki mogą zostać przez zwierzę połknięte. Pies podąża za instynktem Oczywiście wiele da się zdziałać konsekwentnym, dostosowanym do charakteru psa wychowaniem. Jednak niektóre psy gryzą bardziej niż inne z tego względu, że jest to po prostu zapisane w ich naturze. Tendencja to może jeszcze być wzmacniana poprzez stres lub nudę i takie podgryzanie może stać się dla psa nawykiem. W przypadku psa, dla którego gryzienie przedmiotów jest instynktowne, również zaleca się żucie kontrolowane. Nie ma sensu oduczać psa gryzienia, zresztą raczej się to i tak nie powiedzie. Najbardziej lubiane przez psy – gryzienie drewna Drewno pod różnymi postaciami towarzyszy psu i człowiekowi często podczas codziennych spacerów. Nie dziwi więc specjalnie, że dla psa stanowi ono atrakcyjny przedmiot do gryzienia. Gałęzie i patyki to najbardziej lubiane przez psy przedmioty do gryzienia. Czy żucie drewna jest dla psa szkodliwe? Gryzienie i żucie gałęzi odwiedzie psa od niszczenia mebli w domu – to jest pewne. Jednak czy to dla psa zupełnie zdrowe? Wiele psów szczególnie ceni sobie możliwość podgryzienia patyka znalezionego pod drzewem na spacerze. Niektóre psy nawet zjadają takie małe gałązki czy pędy. Niestety, powoduje to ryzyko, że pies zrani się w gardło czy podniebienie. Małe kawałki drewna, które zostają między zębami, są dla psa nie tylko irytujące i uciążliwe, lecz także bolesne. Z kolei połknięcie takich odłamków może być jeszcze bardziej opłakane w skutkach – mogą uszkodzić przewód pokarmowy. Jeśli zostanie on podrażniony, bardzo możliwe, że pies będzie wymiotował. W najgorszym wypadku może dojść do przerwania ciągłości przewodu i w rezultacie do wystąpienia krwotoków wewnętrznych w przełyku, żołądku lub jelitach. Podczas spaceru zaleca się więc odciągać uwagę psa od patyków przeznaczoną do gryzienia i aportowania zabawką dla psa. Zajmuj psa krótkimi sesjami zabaw podczas spaceru – dzięki temu straci zainteresowanie patykami. Czy żucie drewna przez psa jest oznaką jakiegoś niedoboru? Nie ma dowodów na to, że psy żują drewno, kiedy brakuje im minerałów lub witamin, choć krążą takie pogłoski. W przypadku psów młodych, które otrzymują odpowiednio zbilansowane posiłki, nie ma się w ogóle o co martwić. Jeśli u starszego psa zauważysz wzmożone zainteresowanie gryzieniem kijków, udaj się po poradę do weterynarza. Twój pies wszystko gryzie? Nasze środki pierwszej pomocy Konsekwentnie odciągaj uwagę psa od butów czy mebli, oferując mu atrakcyjne zamienniki do gryzienia. Podaruj zamienniki: Zabawki, które swoją konstrukcją zachęcają do gryzienia i żucia Podaruj zamienniki: Przysmaki z suszonego mięsa, takie jak żwacze czy uszy wołowe Podaruj zamienniki: Patyki do gryzienia z drzewa kawowego Zadbaj o umysłowe i fizyczne zaangażowanie psa Twój pies się stresuje? Spróbuj rozluźnić atmosferę, okaż spokój Zabierz z drogi psa wszystkie potencjalne przedmioty, które mógłby pogryźć Pamiętaj o zabezpieczeniu kabki, trujących dla roślin, środków czyszczących i innych potencjalnie zagrażających zdrowiu psa przedmiotów Więcej informacji o wychowaniu psa znajdziesz tutaj.
Kiedy pies zaczyna gryźć coś, czego nie powinien, powinniśmy najpierw zwrócić jego uwagę na nas. Można zrobić to chociażby poprzez klaśnięcie. Kiedy pupil na nas spojrzy, głośno wypowiadamy słowo „nie” lub „nie wolno”. Ważne, by za każdym razem była to ta sama komenda, jeśli wybieramy słowo „nie”, trzymamy się
hehe to się nazywa [B]kaszel wsteczny[/B] ;) z rok czasu pytałam lekarzy, którzy stawiali najgorsze diagnozy. nie przesadzam, że około 10 lekarzy to diagonozowało... aż wreszcie poszłam do dr Niziołka, który nie dośc, ze jest autorytetem to jeszcze działa nie tylko w granicach naszego kraju i się zna ;) takie ksztuszenie się to może byc objaw zapadniętej tchawicy, złej budowy pyszczka, chorób serca, albo poprostu kaszel wsteczny. pisałam o tym na innym forum. ja zrobiłam badania, które wykluczyły inne choroby, wszystko było ok ze zdrowiem psiaka. [url] czy to wygląda jak na tym filmiku??? u mojej te ataki były bardziej przerażające, głośniejsze, silniejsze, ona się rozpłaszczała na podłodze i sama była przerażona nie mogąc złapac powietrza... metoda na to jest super prosta: zatkac psu nos przykładają palec do niego. pies się wtedy 'odtyka' i jest ok. można udrażniac przyciskając język albo podniebienie, ale to trudniejsze i mniej wygodne dla zwierzaka, lepiej przyłożyc palce do nosa, zatykając go i będzie ok. chodzi o to, ze psiak, który dużo i intensywnie niuch, wącha albo który jest jakoś tam bardziej wrażliwy na pyłki - zatyka się, żeby te niepożądane rzeczy nie weszły mu głębiej przez nos i stąd ten atak. spróbuj i daj znac jak będzie :) kiedyś te ataki były nawet 3-4 razy w tygoniu, dzisiaj zdarzają się 1-2 na miesiąc najczęściej. Powodzenia :) aha, nie dmuchajcie w pyszczki... ;) to nie pomaga. można jeszcze zdrobic takie 'sztuczne oddychanie" przez nos, wdmuchując powietrze - ale naprawdę zakrycie nosa palcem pomaga w 100%.
Pies drapie się także wówczas, kiedy cierpi na zaburzenia hormonalne, związane np. z nadczynnością lub niedoczynnością tarczycy, nieprawidłowym funkcjonowaniem gruczołów płciowych, cukrzycą, itp. Dlatego niezbędne jest wykonanie badania krwi w kierunku poziomu hormonów (T3, T4, TSH, estrogenów, testosteronu, insuliny
William Shakespeare nazwał zazdrość zielonookim potworem. Z tym uczuciem, zarówno u siebie, jak i u innych, zetknąłeś się pewnie nie raz. Czy wiesz, że może ono dotyczyć również czworonożnego domownika? Dowiedz się, skąd bierze się zazdrość u psa, w jaki sposób zachowuje się zazdrosny pies, a przede wszystkim – jak sobie z nią radzić. Badacze psich zachowań są już pewni – czworonogi odczuwają całkiem dużą gamę emocji. Zostały one podzielone na dwie grupy: emocje pierwotne i emocje wtórne. Do tych pierwszych należą strach, radość, złość czy zaskoczenie. Wśród drugich znalazły się wstyd, poczucie winy i zazdrość, którą właśnie teraz się zajmiemy. Co ciekawe, chociaż jestem daleka od generalizowania, częściej zazdrość o opiekuna przejawiają psy małych ras. Te duże są bardziej skłonne do „dzielenia się”. Oczywiście nie można z góry zakładać, że każdy york będzie zazdrosny, a każdy labrador podzieli się swoim opiekunem z innym psem lub człowiekiem. To, czy pies jest zazdrosny, możemy określić dopiero w konkretnej sytuacji. Zazdrość u psa – skąd się bierze i jak wygląda? Psy, podobnie jak ludzie, nie są zazdrosne o wszystko i wszystkich. Może się jednak zdarzyć, że Twój pupil poczuje, że w danej sytuacji jest na zagrożonej pozycji i zacznie odczuwać wspomniane uczucie zazdrości. Najczęściej pojawia się ono, gdy sytuacja w Waszym domu ulega znaczącej zmianie. Co to oznacza? Pojawienie się nowego członka rodziny – partnera, dziecka, czy drugiego zwierzęcia. Twój czworonożny przyjaciel nie potrafi poradzić sobie ze zmianami i wtedy do gry wkracza zielonooki potwór. W nowej sytuacji bardzo szybko zauważysz, że zachowanie Twojego pupila uległo zmianie. Jak najczęściej zachowuje się zazdrosny pies? W obecności „intruza” zwierzę może skomleć, warczeć i szczekać. Zazdrosne psy mogą stać się nawet agresywne. Z drugiej strony objawem zazdrości może być smutek i apatia. Niektóre zwierzęta niszczą swoje posłanie lub zabawki, a nawet zaczynają sikać w domu. Być może Twój pupil będzie próbował Cię odzyskać, wpychając się między Ciebie i osobę lub zwierzę, które mu zagraża. Tendencję do takiego zachowania udowodnili naukowcy z University of California. Pokazywali grupie psów filmy video, na których ich opiekunowie bawili się z pluszowymi czworonogiem. Większość obserwowanych psów od razu próbowało dostać się w pobliże swojego opiekuna. Reakcję na nagranie z pluszowym psem porównano z reakcjami na inne czynności wykonywane przez opiekunów. W innych przypadkach objawy zazdrości były sporadyczne. Potwierdziło to nie tylko zdolność psów do zazdrości, ale również potrzebę oddzielenia swojego opiekuna od intruza. Zazdrosny pies – czy da się temu zapobiec? Wspominałam wcześniej, że to, czy pies jest zazdrosny, da się określić w konkretnej sytuacji. Mimo to można zawczasu co najmniej zminimalizować efekty działania złych emocji. Może na to znacząco wpłynąć właściwa socjalizacja i przyzwyczajanie psa od szczeniaka do różnych sytuacji. Oczywiście ciężko jest myśleć zawczasu o wszystkich poważnych zmianach w życiu. Jednak, kiedy one nadejdą, pomyśl o tym, jak przygotować na nie swojego czworonożnego przyjaciela, aby zaoszczędzić mu negatywnych emocji, w tym zazdrości. Przeanalizujemy teraz konkretne sytuacje, w których najczęściej objawia się zazdrość u psa. Pies zazdrosny o partnera Było tak pięknie – tylko on (pies) i Ty (opiekun). Całą uwagę w wolnym czasie poświęcałeś czworonogowi. I nagle w Twoim życiu pojawia się ktoś nowy, kto ten czas psu zabiera. Często pies jest zazdrosny o partnera, ponieważ poświęca się mu, chcąc nie chcąc, mniej uwagi. Bardzo ważne jest zatem, żeby od początku pracować nad pozytywnym kojarzeniem. Niech wizyty partnera będą dla psa okazją do dodatkowego spaceru, wspólnej zabawy, czy karmienia smakołykami. Czasami zdarza się, że negatywne emocje u psa wywołuje strach człowieka. Czworonogi doskonale wyczuwają, gdy ktoś się ich boi. Niektóre reagują bardzo ekspresyjnie, chcą wejść w interakcję, co jedynie pogłębia traumę, a w efekcie również barierę na linii człowiek – zwierzę. Taka sytuacja będzie wymagała od Ciebie delikatności zarówno w stosunku do psa, jak i partnera. Wspólnie musicie wypracować kolejne kroki wzajemnego poznawania się. Pies zazdrosny o dziecko Bezpośrednio przed pojawieniem się noworodka w domu należy psa porządnie zmęczyć. Długi spacer warto urozmaicić treningiem lub zabawą z innym czworonogiem. Dzięki temu uwolni z siebie nagromadzoną energię i w momencie zapoznania z małym człowiekiem nie będzie już aż tak mocno podekscytowany. Zaraz po powrocie ze szpitala do domu pies będzie łaknął kontaktu ze swoją opiekunką, której nie widział kilka dni. Młoda mama, mimo skupienia na maluszku, powinna poświęcić czas na dużą dawkę czułości wobec zwierzęcia. Pierwszy kontakt z samym noworodkiem powinien odbywać się na poziomie, na którym pies nie będzie musiał się wspinać, aby zobaczyć, co jego opiekunowie przynieśli do domu. Twój pupil będzie chciał zapoznać się z zapachem nowego lokatora, przekonać się, że w beciku nie znajduje się zabawka, a prawdziwy, chociaż mały, człowiek. Przede wszystkim z nadchodzącą zmianą, którą jest pojawienie się dziecka, należy zaznajamiać psa w trakcie ciąży. Dla czworonoga, który do tej pory był oczkiem w głowie swoich opiekunów, będzie to naprawdę ogromna zmiana. Pojawi się nowy i bezbronny lokator, który będzie wymagał od swoich rodziców całodobowej opieki i czasami psie potrzeby mogą zostać zepchnięte na drugi plan. Do tego dochodzi nowy zapach oraz dźwięki, np. płacz. Cała praca związana z przyzwyczajaniem psa do nowej sytuacji spoczywa zatem na dorosłych opiekunach. Już w trakcie ciąży warto zapraszać do domu znajomych z dziećmi, również tymi najmniejszymi. Dzięki temu zwierzę przyzwyczai się do dźwięków wydawanych przez dzieci oraz zachowań, które dla czworonoga mogą wydawać się dziwne. Gdy młoda mama będzie jeszcze w szpitalu, tata dziecka niech zabiera do domu brudne pieluszki oraz ubranka, które przeszły już zapachem małego człowieka. Tę metodę zastosowaliśmy na naszym Idefixie i sprawdziła się doskonale. Co więcej, Idefix asystował nam przy wielu czynnościach związanych z dziećmi, np. kładł się blisko łóżeczka, gdy spały, a także z wielką uwagą obserwował karmienie. Jeśli chcesz uniknąć tego, że pies będzie zazdrosny o dziecko, nie daj mu odczuć, że stracił swoją pozycję i Twoją miłość. Poświęcaj mu tyle uwagi, ile zdołasz. Pies jest zazdrosny o drugiego psa Powodów, dla których decydujesz się na sprowadzenie do domu drugiego czworonoga, może być wiele. Jeśli do tej pory pies-rezydent był jednym zwierzęciem w rodzinie, to nic dziwnego, że może stać się zazdrosny o nowego lokatora. Dotyczy to szczególnie starszych czworonogów. Wprowadzenie kolejnego psa do domu będzie wymagało od wszystkich domowników wiele spokoju i cierpliwości. To, że Twój pupil uwielbia zabawy z innymi czworonogami na spacerach, nie oznacza, że zaakceptuje nowego lokatora we własnej przestrzeni. Zachowaj rytm dnia i zasady, do których przyzwyczajony jest pies-rezydent. Jeśli swojemu „staremu” czworonogowi zabraniasz pewnych zachowań, np. wskakiwania na kanapę, to nie możesz pozwalać na to nowemu domownikowi. Stosuj wobec obu psów te samego reguły codziennego życia i poświęcaj im tyle samo uwagi. Często czworonogi mają silniejszą potrzebę przebywania w towarzystwie opiekuna niż swoim. Jeśli zatem rozważasz wzięcie drugiego psa, aby pierwszy miał towarzystwo, to niekoniecznie może być to dobre rozwiązanie. Zazdrosny pies? Wszystko z umiarem Zdążyłeś się już przekonać, że zazdrość u psa wcale nie jest rzadkim zjawiskiem. A czy Twój pupil miewa z tym problem? Mam nadzieję, że nie. Jeśli jednak przejawia takie zachowanie, zastanów się, co jest tego powodem. Właściwe określenie przyczyny jest punktem wyjścia do naprawiania Waszych relacji i korygowania niepożądanego zachowania. Uwielbienie psa wobec swojego opiekuna jest wprawdzie przejawem zaufania (o tym, jak rozpoznać, czy pies Ci ufa, pisałam w artykule Jak pies okazuje zaufanie?), ale jedynie pod warunkiem, że nie przeradza się ono w zazdrość i nie stwarza zagrożenia dla innych.
5. Pies nie czuje się bezpiecznie lub nie są spełnione jego potrzeby. Pies musi czuć się bezpiecznie i muszą być spełnione jego inne, podstawowe potrzeby, aby nas słuchał i chciał z nami pracować. Przy czym powinniśmy mieć na uwadze, że poczucie bezpieczeństwa to zdecydowanie królowa psich potrzeb.
Zestresowany pies z twojego powodu? Tak, to możliwe! Traktując nasze psy jak członków rodziny, czasami zdarza nam się zapomnieć, że pies to… pies, który nie rozumie nas tak samo jak nasi dwunożni najbliżsi. Podczas rozmowy z nimi wysyłamy niekiedy nieświadomie sygnały mowy ciała, które wśród zwierząt interpretowane są zupełnie inaczej. Poniżej przedstawiamy 8 rzeczy, które robisz, a które stresują twojego psa. 1. Denerwujesz się na psa, gdy on zachowuje się jak… pies Psy szczekają, niszczą, gryzą różne przedmioty, wąchają czy kradną resztki ze stolików, które znajdują się w zasięgu wzroku, a raczej… pyska. Dla nich jest to całkowicie naturalne zachowanie. Dodatkowo nie rozumieją, że na swoje najnowsze buty wydałeś pół pensji – pies widzi w nich potencjał na kolejną fajną zabawkę do gryzienia. Co więcej, jeśli zabraniasz psu szczekać, to tak jakbyś zabraniał człowiekowi mówić. Nie popadajmy jednak z jednej skrajności w drugą – nie możemy pozwalać naszemu pupilowi na wszystko, gdyż później ciężko będzie nam utrzymać nad nim kontrolę. Zamiast karać te zachowania, należy skupić się na tym, aby je przekierowywać na takie, które nam odpowiadają, co wymaga od opiekunów wytrwałości i cierpliwości. 2. Nie wyznaczasz reguł i granic Konsekwencja powinna iść w parze z wprowadzaniem zasad, które dla psa muszą być jasne i czytelne. Jeśli przez tydzień pozwolisz pupilowi leżeć na kanapie, po czym zaczniesz go za to karcić, pies stanie się zestresowany i sfrustrowany, ponieważ trudno będzie mu przewidzieć twoją reakcję na jego zachowanie. Zwierzę nie rozumie, że np. pewnego dnia zdecydowałeś się odpuścić mu z powodu „specjalnej okazji”. Kiedy zatem wyznaczasz granice (a powinieneś to robić), trzymaj się ich. 3. Oczekujesz, że pies będzie grzeczny tylko po to, by cię zadowolić Chociaż psy lubią widzieć swoich właścicieli, gdy są szczęśliwi, to jednak czworonogi wciąż pozostają zwierzętami. Nie zachowują się grzecznie, bo chcą zadowolić mamę. Robią to, bo wiedzą, że im się to opłaca. Co więcej, można nawet powiedzieć, że są oportunistami – gdy tylko nadarzy się okazja, nie zawahają się, by np. ukraść resztki jedzenia z talerza. Zdarzają się co prawda psy, które są swoim właścicielom posłuszne tylko po to, by ich zadowolić, jednak większość działa z jednego, prostego powodu – by otrzymać nagrodę. Niekonsekwentne nagradzanie prawdopodobnie prowadzi do niekonsekwentnego zachowania. Dlatego nie możesz się gniewać na swojego psa, gdy ten nie przestrzega zasad, jeśli w zamian nie może oczekiwać nagrody. Musisz pamiętać, że zestresowany pies nie wykonuje twoich poleceń też dlatego, że prawdopodobnie ich nawet nie słyszy – nie jest w stanie się na nich skupić. 4. Wypowiadasz mnóstwo komend na jedno polecenie Twój pies szczeka na gości, a ty próbujesz uspokoić go różnymi komendami typu „cicho”, „nie szczekaj”, „ciii!”. Zapewne już sam wiesz, na czym polega problem – dałeś psu aż trzy różne polecenia. Co prawda chodzi w nich o to samo, czyli uciszenie pupila, jednak to nie działa, bo… pies nadal szczeka. A szczeka, bo jest zdezorientowany, z kolei ty zirytowany zachowaniem psa, zaczynasz go besztać i w tym momencie zwierzę nie wie, dlaczego. O co ci właściwie chodzi, gdy co chwilę wypowiadasz jakieś różne słowa? A dodatkowo – czy kiedykolwiek zapoznałeś psa ze znaczeniem którejkolwiek z nich? Aby uniknąć takich sytuacji, najlepiej już od samego początku sprecyzować konkretną komendę. Ponadto upewnij się, że wszyscy domownicy się do niej stosują. 5. Wydaje ci się, że uspokajasz psa, a w rzeczywistości pochwalasz jego lęk To jasne, że kiedy nasz pies jest niespokojny, chcemy go pocieszyć. Tyle tylko że to, co dla nas jest naturalną reakcją, jak np. mówienie spokojnym tonem „wszystko jest w porządku”, dla psa oznacza coś całkiem przeciwnego. Jeśli robimy coś, czego nie lubią nasze psy, np. zabieramy je do weterynarza, a przy tym używamy tego zwrotu, one zaczynają kojarzyć tę frazę z sytuacjami, które w ich mniemaniu wcale nie są w porządku. Jeżeli „wszystko jest w porządku” oznacza, że wydarzy się coś niedobrego, to taka zapowiedź może naprawdę zestresować twojego psa. W dodatku brzmi jak pochwała – głaskanie zestresowanego psa i pocieszanie go, gdy za oknem szaleje burza, oznacza dla psa pochwalenie jego lęku. 6. Groźnie machasz psu palcem Według niektórych behawiorystów gest grożenia palcem powoduje u psów stres. A wszystko za sprawą naszej mowy ciała, która temu towarzyszy – surowy ton czy wyprostowana postawa. Twój pupil może nie pamiętać, kiedy zasłużył sobie na gniewny gest palcem, jednak doskonale będzie zdawał sobie sprawę z tego, że jesteś na niego zły, tym samym powodując u niego niepokój. 7. Nie zapewniasz psu stymulacji ruchowej Zestresowany pies to znudzony pies. Jeśli nie dostarczasz swojemu psu wystarczającej stymulacji fizycznej i psychicznej, to jest to prosta droga do tego, aby twój pupil… zanudził się na śmierć – podobnie zresztą jest u ludzi.

Jest to z pewnością czasochłonny proces, ale warty tego aby mieć szczęśliwego pupila. Jeśli mówimy o silnym popędzie płciowym jako powodzie ucieczek, rozwiązaniem jest kastracja (u psów) i owariohisterektomia (u suk; usunięcie jajników wraz z macicą). To powinno wyciszyć zwierzęta hormonalnie.

Fakt, że pies się trzęsie, nie musi od razu oznaczać, że jest chory i coś mu dolega. Radość, wysiłek, stres lub strach są bardzo częstymi przyczynami takiego zjawiska. Niektóre rasy robią to też naturalnie. Bodźcem dla takiej reakcji może być też podeszły wiek lub brak poczucia bezpieczeństwa. W każdym wypadku należy jednak uważnie obserwować swojego czworonożnego przyjaciela i sprawdzić, w jakich sytuacjach pies się trzęsie i jak długo to trwa. W poniższym artykule dowiesz się, jakie mogą być przyczyny drżenia psa i kiedy należy udać się do weterynarza. Najczęstsze przyczyny drżenia Co robić, kiedy Twój pies zaczyna się trząść? Przede wszystkim nie panikuj. Zarówno warunki atmosferyczne, jak i silne emocje mogą wywołać taką reakcję. Między psami a ludźmi istnieje naprawdę wiele podobieństw! Jakie mogą być więc przyczyny drżenia u psów? W jaki sposób na nie reagować i czy warto udać się do weterynarza? Psy niektórych ras trzęsą się częściej niż inne Zdarza się, że psy niektórych ras trzęsą się częściej niż inne, jednak zazwyczaj główną przyczyną drżenia psów jest zbyt niska temperatura. Psy trzęsą się więc, aby ogrzać swoje zmarznięte ciało. Yorkshire Terrier, podobnie jak psy innych małych ras dużo łatwiej marznie, a tym samym częściej się trzęsie. Chihuahua ma niezwykle cienką i krótką sierść, więc również narażony jest na szybsze wychłodzenie. Najprostszym rozwiązaniem takiego problemu jest ogrzanie psa lub – w przypadku bardzo niskich temperatur – skorzystanie ze specjalnego okrycia. W czasie wyjątkowo mroźnych zim i długotrwałych, silnych mrozów warto zrezygnować z długiego spaceru na rzecz kilku krótszych. Dzięki temu Twój pupil nie będzie miał możliwości wychłodzenia organizmu. Drżenie mięśni psa po aktywności fizycznej Większość psów uwielbia zabawę, ćwiczenia i aktywność fizyczną. Może się jednak zdarzyć, że Twój pupil tuż po zakończeniu intensywnego wysiłku zacznie się trząść. To naturalna reakcja, która wspomaga regenerację mięśni. Jest to niegroźne zjawisko, jednak świadczy o bardzo dużym zmęczeniu. W takiej sytuacji warto też sprawdzić, czy poziom cukru u Twojego psa jest na odpowiednim poziomie. Zbyt duży wysiłek może być obciążeniem dla serca czy stawów czworonoga, dlatego lepiej skupić się na nieco mniej intensywnych zabawach i nie doprowadzać do stanu tak silnego zmęczenia. Psy w podeszłym wieku trzęsą się częściej Twój najlepszy kumpel kwalifikuje się już do zaszczytnej grupy „psów seniorów”? Jeśli tak, to drżenie jego ciała nie powinno być niczym zaskakującym. Starszym psom bardzo często trzęsą się tyle łapy. Takie mimowolne ruchy mięśni przydarzają się sporadycznie i w większości przypadków są zupełnie nieszkodliwe. Silne emocje są często przyczyną drżenia psów Jeśli Twój pies intensywnie się trzęsie, to może być to spowodowane również silnymi emocjami. W końcu ludzie podobnie reagują na stres, ekscytację czy strach. Niecodzienne sytuacje, obce zwierzęta lub nieznajome osoby mogą pobudzać w psach tego typu reakcje. Można to zaobserwować szczególnie w sylwestra, kiedy głośne dźwięki i eksplozje sztucznych ogni powodują, że psy są wystraszone, trzęsą się i szukają schronienia – pod stołem, łóżkiem lub w objęciach swojego pana. Jeśli pies trzęsie się przed wejściem do samochodu, oznacza to, ze prawdopodobnie się tego boi. Najlepiej będzie jeśli krok po kroku – bez presji i pośpiechu – przyzwyczaisz go do jazdy autem. Stres przed wizytą u weterynarza również jest naturalnym zjawiskiem. Jeśli pies trzęsie się na widok jedzenia lub kiedy wracasz z pracy, to prawdopodobnie jest po prostu bardzo podekscytowany. Jak psy okazują strach? Najczęstsze reakcje to Oklapnięte uszy Warczenie Zgrzytanie zębami Kucanie Ogon pomiędzy tylnymi łapami Warto jednak zaznaczyć, że pozytywne emocje również mogą wywoływać niewielkie drgawki u psów. Codziennej radości zazwyczaj towarzyszy jednak merdanie ogonem, szczekania i skakanie. Jaką karmę wybrać dla wymagających psów? Twój pies trzęsie się przez sen Czy Twój pies trzęsie się podczas snu? Nie martw się, to też bardzo częste zjawisko. W nocy psy przetwarzają to, czego doświadczyły w ciągu dnia. Czasami powoduje to bardzo wyraźne i intensywne sny, którym towarzyszą ruchy mięśni. Nie musi to oznaczać, że Twój pupil ma koszmar, choć na początku może się tak wydawać. Wręcz przeciwnie – zazwyczaj jest to oznaka głębokiego relaksu Twojego zwierzaka. Dlaczego więc Twój pies się trzęsie? Poniżej przedstawiamy najczęstsze przyczyny: Duży wysiłek fizyczny Niska temperatura Podeszły wiek Stres Strach Radość Intensywne sny Co należy zrobić kiedy pies się trzęsie? Wszystkie wspomniane wyżej aspekty są zazwyczaj zupełnie nieszkodliwe i nie mają negatywnego wpływu na zdrowie Twojego czworonożnego przyjaciela. Dlatego w większości przypadków nie musisz w żaden sposób reagować. Są jednak sytuacje, kiedy warto podjąć proste działania. Jeśli Twój pies bardzo szybko marznie, możesz kupić mu specjalne okrycie, którego warto używać podczas zimowych spacerów. Regularne szczotkowanie również może być pomocne – w ten sposób usuniesz martwe resztki podszerstka, dzięki czemu nowa, gęsta sierść szybciej odrośnie i ogrzeje Twojego psa. Czy drżenie u psa może być oznaką poważnej choroby? Sam fakt, że pies się trzęsie, nie jest oznaką choroby. Warto jednak obserwować czy nie zdarza się to zbyt często i czy nie jest powiązane z innymi objawami, takimi jak: Biegunka Wymioty Wycie Gorączka Apatia i zmęczenie Wymioty, zwiększone wydzielanie śliny, problemy żołądkowe, gorączka i drżenie mięśni to typowe objawy zatrucie. Jak uchronić przed tym Twojego psa? Zachowaj czujność podczas wspólnych spacerów i nie pozwól swojemu pupilowi zjadać niczego z chodnika lub trawnika. Jeśli jednak Twój pies połknie truciznę – działaj szybko. Natychmiast zabierz go do weterynarza i zachowaj spokój – tak, aby Twój pupil nie wyczuł Twojego zdenerwowania, a tym samym nie stresował się bardziej. Warto też zabrać resztki substancji, którą zjadł Twój pupil. Lekarz z pewnością precyzyjnie oceni sytuację i podejmie odpowiednie działania. Choroby neurologiczne u zwierząt Jeśli pies – mimo drgawek – kontroluje swoje ciało i utrzymuje z Tobą kontakt wzrokowy, to prawdopodobnie nic poważnego mu nie dolega. Czasami jednak zdarza się, że pies trzęsie się w wyniku chorób lub zaburzeń neurologicznych. Padaczka i inne problemy z układem neurologicznym powodują zazwyczaj przyspieszony oddech, chwilowy paraliż niektórych mięśni i silne drgawki. Tego typu napady spowodowane są nieprawidłową pracą mózgu i zazwyczaj wiążą się z krótkotrwałą utratą przytomności. Padaczkę u psów diagnozuje weterynarz, który jednocześnie powinien przepisać zwierzęciu leki kontrolujące i łagodzące napady. Choroba Opis Dodatkowe objawy występujące poza drżeniem Niewydolność nerek Zatrucie, wysoka gorączka lub utrata krwi mogą prowadzić do ostrej niewydolności nerek. Przewlekła niewydolność rozwija się powoli. W większości przypadków wyraźne objawy pojawiają się dopiero w zaawansowanych stadiach. Niepokój, utrata apetytu, rzadkie oddawanie moczu, pragnienie, utrata masy ciała, apatia Choroba Addisona Zbyt niska produkcja hormonów nadnerczy. Na tę chorobę najbardziej narażone są samice dużych ras. Apatia, biegunka, słaby apetyt, bóle brzucha, pragnienie Zespół Drżenia Białych Psów (ang. White Shaker Dog Symdrome – WSDS) Głównie psy o białej sierści cierpią na tę dziedziczną chorobę Utrata świadomości, szybkie ruchy gałek ocznych Skręt żołądka Żołądek obraca się wokół swojej długiej osi. Pies trzęsie się z powodu silnego bólu. Problemy z oddychaniem, wzdęcia, niepokój, problemy z krążeniem krwi Nosówka Groźna wirusowa choroba, która może uszkodzić mózg. Szczepienia przeciwko nosówce są częścią standardowego programu szczepień. Drgawki, wydzielina z nosa, duszność, kaszel, paraliż Epilepsja Nadmierna aktywność komórek mózgowych. Ataki drgawek z utratą świadomości Podsumowanie Jeśli Twój pies się trzęsie – nie panikuj. Prawdopodobnie to zupełnie naturalna, niegroźna reakcja organizmu Twojego pupila. Warto jednak podkreślić, że nietypowe zachowania i reakcje psa warto skonsultować ze specjalistą – weterynarzem bądź behawiorystą psów. Pomoże on rozwiać wszelkie wątpliwości, a w niektórych sytuacjach zaleci działania mające na celu poprawienie stanu zdrowia Twojego zwierzaka.
Jeśli Twój pies jest przerażony obecnością innych psów, nie jest to nic, czego nie da się rozwiązać. To normalne i można to łatwo naprawić. Tutaj przedstawię kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc swojemu psu radzić sobie z lękiem wobec innych psów.Jeśli twój pies boi się innych psów, należy zacząć od wyeliminowania czynników stresowych. Należy

Lękliwy pies to poważny problem dla właściciela. Zwierzę nie akceptuje samotności, unika długich spacerów, nie czuje się pewnie w zwykłych sytuacjach, dając przy tym znać o swojej słabości poprzez głośne szczekanie i skomlenie. Jak poradzić sobie ze strachliwym psem? Czy można mu jakoś pomóc? Oto 5 ciekawych pomysłów. Dostosuj ton głosu – najgorsze, co może robić w takiej sytuacji właściciel, to wymuszanie na psie, aby przestał się bać własnego cienia. Krzyki na pewno nie pomogą. Lepiej jest zaakceptować fakt, że pies nigdy nie będzie przebojowym zdobywcą osiedla. Unikaj krzyków czy choćby delikatnego podnoszenia głosu. Pilnuj, aby w domu nie panowały hałasy. Znajdź psu bezpieczny azyl – lękliwe psy najchętniej zaszywają się w miejscu, które uznają za bezpieczne. Warto pozwolić pupilowi na samodzielne wskazanie takiego azylu. Jeśli zauważysz, że pies najchętniej spędza czas za kanapą, to przestaw tam legowisko. Nie zmuszaj psa do aktywności w miejscach, których się boi. Terapia – o wizycie u psiego behawiorysty warto pomyśleć wtedy, gdy lęki pupila zaczynają być nieznośne i utrudniają wszystkim życie. Przykładem może być chociażby częste zwracanie pokarmu, niekontrolowanie potrzeb fizjologicznych czy paniczny strach przed wyjściem z domu. Wówczas pomoc specjalisty może być niezbędna. Szkolenie – psy najczęściej boją się tego, czego nie znają. U podstaw ich lęków leży np. brak kontaktu z innymi psami. Szkolenie będzie wówczas idealnym rozwiązaniem. Pod okiem profesjonalnego trenera pies będzie miał okazję do zapoznania się z innymi zwierzętami. Pozna nowe zabawy i przekona się, że świat wcale nie jest taki straszny, jak mogło mu się wydawać. Odwracanie uwagi – jeśli pies boi się konkretnych rzeczy i sytuacji, jak np. hałasy za ścianą czy dźwięk przejeżdżających samochodów, to warto zadbać o odwrócenie jego uwagi od tych „zagrożeń”. Przydatne będą różne zabawki – pies będzie mógł je gryźć i w ten sposób się uspokoić. Przy okazji nie zniszczy domowych przedmiotów. Bywają psy, których lękliwość jest tak głęboko zakorzeniona, że nie da się jej do końca wyplenić. Trzeba to zaakceptować i pomóc swojemu pupilowi w trudnych dla niego sytuacjach. Choćby były bardzo częste. Zgłoś swój pomysł na artykuł

Oto kilka podstawowych środków zapobiegających zbyt szybkiemu jedzeniu psa: 1. Rozłóż dawki jedzenia. Jeśli podasz swojemu psu jeden posiłek dziennie, może się zdarzyć, że przez resztę czasu nie będzie czuł się nasycony i dlatego, gdy nałożysz mu karmę, pożre ją tak szybko, jak to możliwe. Kontrolowanie tego, jak głośny jest pies, jest jednym z ważniejszych aspektów bycia odpowiedzialnym właścicielem. Poza tym, nadmierne szczekanie może być denerwujące nie tylko dla Ciebie, ale także dla Twoich sąsiadów. O co ten całych hałas Pierwszym krokiem do wyeliminowania problemu jest ustalenie, dlaczego pies szczeka. Niektóre psy szczekają,, ponieważ chcą powiedzieć, że czegoś potrzebują. Może są głodne, spragnione lub chcą się bawić. Jeżeli szczekanie staje się poważnym problemem, może to czas, aby nauczyć go innych sposób zwracania na siebie uwagi, takich jak grzebanie łapą lub oczekiwanie przy drzwiach lub przy misce. Zabawa Wiele psów szczeka, kiedy zobaczy inne psy zapraszające je do zabawy. Jest to zupełnie normalne, ale od Ciebie zależy, jaki rodzaj szczekania jest dopuszczalny i czy nauczysz psa, że będzie się mógł bawić dopiero wtedy, gdy się uspokoi. Sam w domu Pies może szczekać, kiedy zostaje sam w domu. Spróbuj więc wychodząc zostawić w domu włączoną muzykę lub radio, aby słyszał znajome odgłosy. Możesz mu także zostawić zabawki, których używanie wymaga od niego długiego wysiłku i będzie go zajmowało przez cały czas samotnego pobytu w domu. Dobrym sposobem zmniejszenia leków jest pozostawienie psu starego niepranego ręcznika lub ubrania, które będzie miało zapach członka rodziny. Kiedy powrócisz w domu, postaraj się bardzo intensywnie się z nim pobawić lub zmusić do wysiłku. Ponieważ za Tobą tęsknił, nie ma lepszej metody na „naprawienie”, więzi między wami, którą nadwątliła rozłąka. Na straży Jednym z najczęstszych powodów szczekania psa jest alarm. Jeżeli Twój pies zobaczy, że do domu zbliża się ktoś obcy, zaczyna szczekać, aby Cię o tym powiadomić. Ponieważ traktuje Ciebie jako przywódcę stada, chce abyś to sprawdził. Niektóre psy są specjalnie rozmnażane, aby ostrzegały przez zagrożeniem, więc jest to zachowanie, do którego być może będziesz chciał psa zachęcać. Pozwól swemu psu szczekać, aby wzbudzić Twoje zainteresowanie, ale staraj się go uciszyć, kiedy jesteś pewien, że nie ma nikogo obcego. Opracuj system Wszystkie aspekty szkolenia psa wymagają pewnego systemu. Psy przyzwyczajają się do działań rutynowych, dlatego takowe znacznie zwiększają Twoje szanse na sukces. Być może brałeś już udział w zajęciach ze swoim szczeniakiem, a jeżeli nie, dlaczego nie spróbować właśnie teraz? Nigdy nie jest za późno na nauczenie starszych psów nowych sztuczek, dlatego tresura może być świetnym sposobem nauczenia się nowych metod postępowania z psem. Cisza Jednym ze sposobów nauczenia psa komendy „cisza” jest uspokojenie go lub odwrócenie jego uwagi za każdym razem, gdy szczeka. Do odwrócenia jego uwagi możesz użyć czegoś, do robi głośny hałas, na przykład puszkę z monetami w środku, a następnie głośno i jednoznacznie powiedzieć „cisza”. Kiedy Twój pies przestanie szczekać, musisz go wynagrodzić. Nigdy nie krzycz, kiedy chcesz, aby przestał szczekać, ponieważ powoduje to lęk i może utrudnić jakiekolwiek szkolenie. Ponadto pies może się zagubić, jeżeli uzna, że Ty także zacząłeś szczekać. Krzyk tylko wzmacnia nawyk szczekania. Podsumowując Szkolenie jest zawsze najlepszą metodą skorygowania złych zachowań Twojego psa. Pamiętaj jednak, że w większości przypadków szczekania jest częścią bycia psem. Musisz zacząć działać dopiero wtedy, gdy nie jest ono nieuzasadnione i uciążliwe. Jeżeli szczekanie utrzymuje się dłużej, Twój lekarz weterynarii może udzielić CI dodatkowych wskazówek albo zasugerować użycie innych technik postępowania behawioralnego. 5OkY.
  • zl27yx66j1.pages.dev/69
  • zl27yx66j1.pages.dev/55
  • zl27yx66j1.pages.dev/77
  • zl27yx66j1.pages.dev/71
  • zl27yx66j1.pages.dev/89
  • zl27yx66j1.pages.dev/63
  • zl27yx66j1.pages.dev/85
  • zl27yx66j1.pages.dev/60
  • co zrobic gdy pies sie zakrztusi